سیره رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم )

51- از برای فوت دنیا ناراحت نمی‌شد و یا به خشم نمی‌آمد.
۵۲- از برای خدا آنچنان به خشم می‌آمد که دیگر کسی او را نمی‌شناخت.
۵۳- هرگز برای خودش انتقام نگرفت مگر آنکه حریم حق شکسته شود.
۵۴- هیچ خصلتی نزد آن حضرت منفورتر از دروغگویی نبود.
۵۵- در حال خشنودی و ناخشنودی جز یاد حق بر زبان نداشت.
۵۶- هرگز درهم و دیناری نزد خود پس انداز نکرد.
۵۷- در خوراک و پوشاک چیزی زیادتر از خدمتکارانش نداشت.
۵۸- روی خاک می‌نشست و روی خاک غذا می‌خورد.
۵۹- روی زمین می‌خوابید.
۶۰- کفش و لباس را خودش وصله می‌کرد.
۶۱- با دست خودش شیر می‌دوشید و پای شترش را خودش می‌بست.
۶۲- هر مرکبی برایش مهیا بود سوار می‌شد و برایش فرقی نمی‌کرد.
۶۳- هرجا می‌رفت عبایی که داشت به عنوان زیر انداز خود استفاده می‌کرد.
۶۴- اکثر جامه‌های آن حضرت سفید بود.
۶۵-، چون جامه نو می‌پوشید جامه قبلی خود را به فقیری می‌بخشید.
۶۶-، چون می‌خواست به منزل وارد شود سه بار اجازه می‌خواست.
۶۷- اوقات داخل منزل را به سه بخش تقسیم می‌کرد: بخشی برای خدا، بخشی برای خانواده و بخشی برای خودش بود و وقت خودش را نیز با مردم قسمت می‌کرد.
۶۸- از دوشیزگان پرده‌نشین با حیاتر بود.
۶۹- در هنگام کفش و لباس پوشیدن همیشه از سمت راست آغاز می‌کرد.
۷۰- همیشه خوشبو بود و بیشترین مخارج آن

ادامه دارد.


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها